FOURIER-OLE Summary
Στο πρόσφατο Πανευρωπαϊκό Καρδιολογικό Συνέδριο στη Βαρκελώνη ανακοινώθηκαν μεταξύ άλλων και τα αποτελέσματα της μελέτης FOURIER-OLE, η οποία μελέτησε τη μακροχρόνια ασφάλεια και αποτελεσματικότητα του αναστολέα PCSK9 evolocumab σε ασθενείς με εγκατεστημένη αθηροσκληρυντική νόσο (ASCVD).
Η open-label αυτή μελέτη αποτέλεσε τη συνέχεια της αρχικής μελέτης FOURIER και είχε ως στόχο τη μακροχρόνια παρακολούθηση ασθενών που είχαν λάβει μέρος στην αρχική μελέτη.
Στην μελέτη FOURIER είχαν τυχαιοποιηθεί σε evolocumab ή placebo συνολικά 27.564 ασθενείς με ASCVD και τιμές LDL-C>70 mg/dL που λάμβαναν ήδη αγωγή με στατίνη. Η μελέτη τότε έδειξε μείωση καρδιαγγειακού κινδύνου σε αυτούς τους ασθενείς με evolocumab, καθώς και καλό προφίλ ασφάλειας, ωστόσο, η σχετικά σύντομη διάρκειά της (2,2 χρόνια) δημιούργησε την ανάγκη για παραγωγή πιο μακροχρόνιων δεδομένων.
Συνολικά 6.635 ασθενείς συμμετείχαν στη μελέτη FOURIER-OLE (3.355 που είχαν αρχικά τυχαιοποιηθεί στο evolocumab και 3.280 στο εικονικό φάρμακο). Όλοι οι ασθενείς έλαβαν evolocumab και παρακολουθήθηκαν για ακόμη 5 έτη. Η μέγιστη χρονική έκθεση στο evolocumab ήταν 8,4 χρόνια.
Η μελέτη έδειξε σταθερή μακροχρόνια μείωση της LDL-C με το evolocumab, καθώς και σταθερά χαμηλά ποσοστά ανεπιθύμητων ενεργειών για περισσότερα από 8 χρόνια. Η ομάδα των ασθενών που είχε λάβει evolocumab κατά τη διάρκεια της αρχικής μελέτης είχε περαιτέρω μειώσεις στα καρδιαγγειακά συμβάντα σε σύγκριση με την ομάδα που είχε λάβει αρχικά εικονικό φάρμακο και επομένως είχε καθυστερημένη έναρξη θεραπείας: 15% μείωση κινδύνου για καρδιαγγειακό θάνατο, έμφραγμα μυοκαρδίου, εγκεφαλικό, νοσηλεία για σταθερή στηθάγχη ή στεφαναία επαναγγείωση (HR 0.85 [95% CI 0.75-0.96]; P=0.008), 20% χαμηλότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακό θάνατο, έμφραγμα μυοκραδίου ή εγκεφαλικό (HR 0.80 [0.68-0.93]; P=0.003) και 23% χαμηλότερο κίνδυνο για καρδιαγγειακό θάνατο (HR 0.77 [0.60-0.99]; P=0.04).
Επομένως, η έγκαιρη και μακροχρόνια μείωση της LDL-C με το evolocumab σχετίσθηκε με σταθερά χαμηλά ποσοστά ανεπιθύμητων ενεργειών για περισσότερα από 8 χρόνια, παρόμοια με αυτά που είχαν παρατηρηθεί με τη χορήγηση placebo, καθώς και με μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου σε σχέση με τους ασθενείς που καθυστέρησαν περίπου 2,2 χρόνια την έναρξη αγωγής με evolocumab.