H κλινική μελέτη φάσης III με ενεργοποιητή της καρδιακής μυοσίνης σε ασθενείς με HFrEF πέτυχε το πρωτεύον τελικό σημείο
Η μελέτη GALACTIC-HF ήταν μια διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, πολυκεντρική μελέτη στην οποία συμμετείχαν 8.256 ασθενείς με χρόνια συμπτωματική καρδιακή ανεπάρκεια NYHA II-IV και μειωμένο κλάσμα εξώθησης (LVEF ≤35%), αυξημένα νατριουρητικά πεπτίδια και νοσηλεία ή επείγουσα επίσκεψη για απορρύθμιση της καρδιακής ανεπάρκειας εντός ενός έτους. Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε omecamtiv mecarbil 25, 37,5, ή 50 mg δύο φορές ημερησίως ή εικονικό φάρμακο για ≤208 εβδομάδες.
Το οmecamtiv mecarbil είναι ένας επιλεκτικός ενεργοποιητής καρδιακής μυοσίνης, ο οποίος έχει σχεδιαστεί για να αυξάνει τη συσταλτικότητα της καρδιάς. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο στη μελέτη GALACTIC-HF ήταν ο χρόνος μέχρι τον καρδιαγγειακό θάνατο ή το πρώτο συμβάν απορρύθμισης καρδιακής ανεπάρκειας, όπως η νοσηλεία ή άλλη επείγουσα θεραπεία. Τα δευτερεύοντα καταληκτικά σημεία ήταν ο χρόνος έως τον καρδιαγγειακό θάνατο, οι αλλαγές στην έκβαση που αναφέρθηκαν από τους ασθενείς, ο χρόνος έως την πρώτη νοσηλεία για καρδιακή ανεπάρκεια και η ολική θνητότητα.
Τα αποτελέσματα της μελέτης GALACTIC-HF έδειξαν σημαντική μείωση του καρδιαγγειακού θανάτου και των συμβάντων απορρύθμισης καρδιακής ανεπάρκειας με omecamtiv mecarbil συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο (HR: 0.92, 95% CI: 0.86-0.99, p = 0.0252). Ωστόσο, το οmecamtiv mecarbil δεν μείωσε τους καρδιαγγειακούς θανάτους. Δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες
Αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα του διπλού συνδυασμού GIP/GLP-1 αγωνιστή (tirzepatide) σε ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2
Μέχρι σήμερα τo γλυκοζο-εξαρτώμενο ινσουλινοτρόπο πολυπεπτίδιο GIP (Glucose-dependent insulinotropic polypeptide), σε αντίθεση με το GLP-1 (Glucagon-like peptide-1), δεν είχε συσχετισθεί με αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα στη γλυκαιμική ρύθμιση σε ασθενείς με ΣΔτ2. Ωστόσο, πρόσφατα ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της τυχαιοποιημένης, διπλής-τυφλής κλινικής δοκιμής φάσης ΙΙΙ SURPASS-1 (A Study of Tirzepatide [LY3298176] in Participants with Type 2 Diabetes Not Controlled With Diet and Exercise Alone) (Ν= 478), στην οποία μελετήθηκε η επίδραση του tirzapetide, ενός διπλού συνδυασμού GIP/ GLP-1 αγωνιστών σε ένα μόριο, σε σύγκριση με το placebo στη μείωση της HbA1c και του σωματικού βάρους σε ασθενείς με ΣΔτ2. Ειδικότερα, οι ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη είχαν HbA1c ≥7.0% και ≤9.5%, BMI ≥ 23 kg/m² και δεν είχαν λάβει αντιδιαβητική αγωγή το τελευταίο τρίμηνο προ της ένταξης (διάρκεια παρακολούθησης= 40 εβδομάδες).
Το tirzapetide χορηγήθηκε σε δόσεις 5, 10 και 15 mg/ εβδομάδα με τη μορφή υποδόριας ένεσης και μείωσε σημαντικά την HbA1c κατά 1.75%, 1.71% και 1.69% αντίστοιχα, ενώ το placebo κατά 0.09%. Παράλληλα, σε 57.1% των ασθενών που έλαβαν 15 mg/ εβδομάδα η HbA1c μειώθηκε στο 5.7%. Η μέση διάρκεια διαβήτη των ασθενών ήταν 4.7 έτη και η μέση HbA1c κατά την ένταξη στη μελέτη 7.9%. Επιπρόσθετα, η χορήγηση 5, 10 και 15 mg/ εβδομάδα tirzapetide μείωσε σημαντικά το σωματικό βάρος κατά 6.3 kg, 7.0 kg και 7.8 kg, αντίστοιχα συγκριτικά με το placebo.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι συγκρίσιμες αυτών των GLP-1 ανάλογων και αφορούν κυρίως γαστρεντερικές διαταραχές.
Tα τελικά αποτελέσματα της μελέτης θα παρουσιαστούν στο συνέδριο της Αμερικάνικης Διαβητολογικής Εταιρείας (American Diabetes Association [ADA]) το 2021.
2) Study of Tirzepatide (LY3298176) in Participants With Type 2 Diabetes Not Controlled With Diet and Exercise Alone. ClinicalTrials.gov.
3) Min T, Bain SC. The Role of Tirzepatide, Dual GIP and GLP-1 Receptor Agonist, in the Management of Type 2 Diabetes: The SURPASS Clinical Trials. Diabetes Ther. 2020.